കണ്ണാടിപ്പുഴ

ഓളങ്ങളില്ലാതെ കിടക്കുന്ന പുഴയിലൂടെ

ഒരു ചെറുതോണിയിൽ പോവുകയായിരുന്നു

ഞാനും മൗനവും തോണിക്കാരനും.

ഇതിൽ വീണ് പോയാലും പൊങ്ങിക്കിടക്കുമായിരിക്കും

ഒരു ചെറു കാറ്റിൽ മെല്ലെ ' തീരത്തടിയുമായിരിക്കും.

തോണിക്കാരൻ ചിരിച്ചു.

നിലയില്ലാ കയങ്ങൾ, പിടി തരാ ചുഴികൾ

ഒന്നിറങ്ങിയാൽ പിന്നെ എത്തിച്ചേരുന്ന

ഇടങ്ങളേതെന്ന് പറയുവാനാവില്ല.

പലനാളിൽ പലപേരങ്ങനെ

 പലയിടങ്ങളിലെത്തിയ കഥകളായി പിന്നെ.

ആ കഥകളുടെ ചുഴിയിൽ വീണ് താഴ്ന്ന് പോകുമ്പോൾ

ആ തോണിക്കാരന്റെ ശാന്തമായ മുഖം 

ഒരു നോക്ക് കണ്ടു.

അയാൾ തന്നെയല്ലേ ഈ പുഴ.